Zutphen 1 goed op dreef in Nijmegen

SMB 2  - Zutphen 1    2-6
De heenreis is zoals gebruikelijk een avontuur op zich: we horen in de auto hoe iedereen met schaken is begonnen: Gert-Jan Ludden komt met het mooiste verhaal: hij woonde als kind  in Enschede en ging vaak met een buurjongen spelen bij een gezellig en geordend gezin met wel 10 kinderen. De oudste broer van zijn speelkameraadje was een fervent schaker en de kleine Gert-Jan werd zo gegrepen door het spel dat hij de deur plat liep om met de grote broer te spelen, dit tot lichte onvrede van zijn maatje. Toen het jonge talent beter werd dan zijn leermeester wilde die niet meer tegen hem spelen!

Zodoende schiet de reis lekker op; Willem Oving probeert ons in zijn bedrijfswagen bij te houden, maar bij een onoverzichtelijk plein in Nijmegen raakt hij achterop, waarna hij ons juist voorbij snelt als we een subtiele afslag naar de speellocatie nemen. Ik voorspel dat Willem mogelijk niet meer op komt dagen, wat Gert-Jan doet denken aan zijn loopbaan in het leger. Een verkenner mag nooit de aansluiting met zijn volgers kwijt raken! We hebben het niet over de straf gehad als deze regel werd overtreden, maar ongetwijfeld was een zwaar arrest hier op zijn plaats. Gelukkig komt Willem, die tot mijn verbazing zelfs een tomtom heeft, al gauw binnen, nog juist voor de laatste auto met de andere spelers.
Net als Zutphen speelt SMB in een nieuw wijkcentrum dat vast is bekostigd met Vogelaar-gelden en waarvan de wand is opgefleurd met grote rode klaprozen, waardoor je bijna vergeet dat het hartje winter is. Nu maar eens langs de borden:
Op bord 1 speelt Gert-Jan Ludden met wit een bekende Gruenfeld: hij heeft meer ruimte. Klaas Hagendijk heeft een Bird-opening (Hollands in de voorhand) en de stelling oogt normaal voor deze opening.  Willem Oving zit aan bord 3 en bestrijdt het Slavisch met een Lg2-fianchetto. Kees Henstra zet een Caro-Kann voor: degelijk, maar met wat ontwikkelingsachterstand. Bij mij aan bord 5 is na 11 zetten in de London variatie volledige symmetrie, omdat mijn opponent alles nadoet… Naast me is Alexandr Sahakian in het Frans bezig om d4 onder vuur te nemen: hij heeft goed geopend, vind ik. Frank Posthuma aan bord 7 bestrijdt het Hollands door met een snel e4 ruimtewinst te boeken. En Jan Blaak speelt tegen een Colle-systeem en krijgt snel spel op de damevleugel.
Na twee uur weer een rondje: Gert-Jan heeft weinig bereikt en na veel geruil door zijn sterk op remise beluste tegenstander rest nog slechts een loperpaar tegen L/P als troefje in het magere eindspel met een gelijk aantal pionnen. Klaas heeft zijn stelling verbeterd en een sterk paard op d5 trekt de aandacht. Willem heeft een pion verloren en moet hopen op remise. Kees heeft een onduidelijke stelling en moet oppassen voor zijn jonge opponent die ook wedstrijdleider. Nadat de symmetrie bij mij eindelijk is doorbroken gaan de dames er af en in de vlakke stelling beperk ik me tot vlot zetten en ruimte winnen met zetten als a4, g4 en f4.  Bij Alexandr is juist als ik langskom de kritieke fase. Het is erg scherp, maar met het gortdroge h4! kan Alexandr alle probleempjes de baas (liet Gert-Jan na afloop zien).  Maar hij mist die kans en gaar er nu zelf af: 1-0.  Frank heeft intussen het beste van het spel: hij heeft de goede loper en een mikpunt op e6. Jan staat nog helemaal in balans.
Als tweede is Willem Oving klaar als de tegenstander de zetten moet herhalen. En ook Kees komt met een halfje uit de interessante strijd aan bord 4. Als Klaas vervolgens wint dankzij pionverlies van wit, is de stand gelijk: 2-2.  Ik weiger even later een remiseaanbod, want het rondje leerde me dat een zekere winst nog niet binnen leek. Jan Blaak bereikt een gewonnen eindspel door mooi positiespel en hij wint dan ook gladjes. Zelf kan ik een kwartier later ook een punt bijschrijven: mijn tegenstander heeft teveel tijd gebruikt en gaat in een voor hem kansloze stelling door zijn vlag (dat kan dus wel in dit tempo!).

Dat geeft me nog de kans de fluwelen eindspeltechniek van Frank te bewonderen in een P/L eindspel waarin het paard van Frank de zwarte loper geheel domineert.  En Gert-Jan heeft vandaag een engelengeduld betoond en als zijn arme tegenstander tenslotte toch een foutje maakt komt de macht van het loperpaar wel tot uiting. En zo loopt de score op tot maar liefst 6-2, vooral dankzij vast spel in de slotfase.
Eric Kloppers

 

You have no rights to post comments

We hebben 197 gasten en geen leden online