Zutphen SOS 1 strijdt dapper, maar wordt op waarde geklopt
Vandaag staat de verre uitwedstrijd naar Max Euwe in Enschede op het programma: omdat er een aantal basisspelers (en niet de minsten…) met goede reden verhinderd zijn, komen we op rating op voorhand een punt of 250 tekort, zie de tabel.
Rating
|
Rating
|
|||
Kroeze, F.M. (Frank) | 2398 | Kloppers, E. (Eric) | 1851 | 0 - 1 |
Ellenbroek, A.J. (Ton) | 1971 | Oving, W. (Willem) | 1752 | 1 - 0 |
Langendijk, A.J.H. (Andre) | 1906 | Dam van, N. (Nathan) | 1647 | 1 - 0 |
Rossum van, P. (Peter) | 1867 | Teunisse, R.J. (Rob) | 1668 | 1 - 0 |
Piest, J.A. (Sjaak) | 1808 | Landsheer, J. (Jos) | 1603 | 1 - 0 |
Lubbe van der, R.H.J. (Rob) | 1766 | Pouwels, J.W.H. (Jan) | 0 | 1 - 0 |
Nies, L.W. (Levi) | 1724 | Wijngaard, L. (Lútsen) | 1404 | 1 - 0 |
Kingma, L.K. (Lukas) | 1723 | Zwakhoven, D. (Delano) | 0 | ½ - ½ |
1895 | 1654 | 6½-1½ |
Er zou dus een klein wonder nodig zijn om hier met matchpunten vandaan te kunnen komen. Als voorbereiding leek het mij een goed plan om even naar Enschede te fietsen: dan is de geest scherp en goed doorgewaaid…Echter: toen ik na een aantal uren pedaleren om ca 18.15 uur aankwam bij de eerste blik op de grootste Twentse stad (zie foto) kreeg ik dorst en ook een zekere eetlust. Via de Haaksbergerweg kwam ik in rechte lijn naar het centrum, passeerde het station in Noordelijke richting en besloot toen voor het eerst even te kijken op internet waar zich het doel van mijn reis bevond: de speelzaal aan de Noordhollandsestraat. Die moest in mijn beleving kennelijk daarom ergens in Noord-Enschede liggen, maar niets bleek minder waar: ik was er intussen 5 km zuidelijker op 300m aan voorbijgereden in het Zuidelijk deel van de immense stad. Waarom heet het dan ook niet gewoon Zuidhollandsestraat…? Ik keerde mijn fiets en was pas om 19 uur vlakbij de speelzaal in een desolaat deel van de stad: lelijke jaren 50 flats werden er momenteel gesloopt en de wijk bood een trieste aanblik: grote steenbergen, ijzeren hekken en inkijkjes in aftandse nog half overeind staande betonnen karkassen van genoemde flats. Omdat er geen tijd meer restte om ergens gezellig te gaan zitten, besloot ik in een aangrenzend winkelcentrum een pizza te bestellen: die moest wel buiten worden gegeten. Dus zat ik even later op een vaag bankje met de handen de gesneden pizza met smaak te verorberen. Tot mijn verrassing werd mij wel 10x smakelijk eten gewenst door voorbijgangers met een goed hart voor dak- en thuislozen!
Daarna werd het tijd om de speelzaal op te zoeken: het enig resterende gebouw aan de gesloopte straat. Het bleek er gezellig en een biljartclub was bij de bar actief met een libre competitie. De jeugdschakers werden met zachte hand naar buiten geleid en daar zijn mijn teamgenoten intussen ook aangekomen.
Willem Oving is blij tegen een schaakvriend te mogen spelen op bord 2 en de sfeer in het team is positief. Wel vertelt Willem mij nog dat hun 1e bordspeler een rating van wel 2300 moet hebben, dat zal dus mijn opponent worden omdat Klaas en Joseph er niet waren. Tjonge!
De borden 5-8: Jos, Jan, Lutzen en Delano. En Willem op 2 ook net binnen de lens…
Het verslag gaat vandaag aan de hand van foto’s, die ik heb gemaakt voor de match en toen ik al klaar was om ca 21.30. Want wat is er gebeurd: in mijn partij wordt het na 1 d4 d5 2 f4 een Stonewall in de voorhand, geheel in de geest van clubicoon wijlen Berry Withuis, die in zijn simultaans dit steevast voorzette, voornamelijk omdat zwart vaak moeite heeft om tot een mooi plan te komen.
We spelen vlot, zijn al aan 20 zetten als de meesten nog geen 10 zetten hebben neergezet en zoals zo vaak in deze opening kom ik met een “slechte loper” te zitten tegen een ”mooi paard”.
Echter: mijn loper wordt steeds actiever en na wat geruil van de torens over de A-lijn geldt dat vervolgens ook voor mijn dame, die binnen kan dringen. Mijn tegenstander had hier wellicht moeten berusten in remise, maar gaat met de niet passende zetten g5 en h6 een stap te ver: een pionzetje met schaak is het logische antwoord en er blijkt geen enkele verdediging meer voor zwart. En om de grote Max Euwe vooral in ere te houden: ”Amateur verslaat Meester”, het kan dus echt!
Na het maken van de fotoserie ga ik op een gegeven moment maar eens naar de trein terug en van Jos heb ik de afloop van deze match vernomen.
Ik ga de borden af van hoog naar laag:
Willem Oving aan bord 2 speelt zijn Konings-Indische opening tegen het 4 pionnen centrum van wit wat experimenteel: komt een pion achter en wordt er later met vaste hand afgeschoven.
Nathan Dam speelt een Siciliaanse opening en bereikt met wit geen voordeel. Sterker nog: het middenspel laat een grote ruil zien en in het dubbele toreneindspel is zwart met een pion meer en goede torens kansrijk. Nathan spartelt lang tegen, maar gaat er uiteindelijk toch af.
Bij Rob Teunisse is er een interessante strijd: na de opening lijkt Rob in grote moeilijkheden, die hij met precies spel weet te overwinnen. Dan komt er een fase van goed tegenspel. Helaas is het tij daarna gekeerd, want na mijn verdwijning heeft hij toch moeten capituleren…
Jos Landsheer zet een mooie Schotse opening voor en staat prima, tot in het middenspel ineens veel tactische dreigingen samenkomen met als hoofdthema: mat op de onderste rij. En wat Jos ook verzint: dat mat blijkt niet te verhinderen.
Jan Pauwels verzucht, dat hij de hele tijd het gevoel heeft met het mes op de keel te moeten spelen… Nu: dat klopt: zijn met wit spelende tegenstander heeft na een Engelse opening een goed ondersteund centraal pionnen paar op de verre velden d5 en e5. Tegenspel lijkt onmogelijk….Dat leidt veel later tot verlies.
Lutzen speelt een gesloten Siciliaan en de zetten volgen elkaar maar langzaam op: de stelling is subtiel. Hij staat een fractie slechter en zijn geduldige tegenstander wacht kalm tot het voordeel uitgebouwd kan worden. De 0 is onvermijdelijk.
Dan gaan we naar het volle bord van Delano Zwakhoven: hij speelt tegen een jong talent en houdt met een bord vol stukken steeds de spanning vast. Beide spelers hebben veel kansen om het helemaal fout te doen, maar beiden blijken vandaag erg vast: een sterke evenwichtige partij die in remise zal eindigen.
De nederlaag is fors, maar zoals Jos terecht opmerkt: er werd goed gestreden en blunderen was niet aan de orde. Dat heet dan: op waarde geklopt!
Hieronder nog mijn partij:
(Analyse met Stockfish laat zien dat het evenwicht bijna de hele partij aanwezig is, maar dat ik met het activeren van dame en loper langzaam tot een klein voordeeltje kom, dat ik met 32 Lb4 in plaats van Ld6! weer om zeep help (0.00) 32 ….g5? is vervolgens een poging tot winst, maar dat pakt niet goed uit voor Frank. Zijn op het oog logische zet 33 …h6? kost hem pas echt de partij, De6 is hier aangewezen en beperkt het nadeel. De slotzet 35 e6+! is aardig, de Koning kan de pion niet nemen wegens 35 ….Kxe6; 36 De7 mat!)