Zutphen 1 bereikt halve finale beker

Ons bijna 100-jarig schaakgenootschap staat nu niet echt bekend als een bekergigant. Vaak deden we niet eens mee en van enig historisch succes is mij niets bekend. Dus is het simpele feit dat we vanavond mogen aantreden in de kwartfinale van de OSBO-cup al een legendarisch fenomeen. Omdat het een (goede) vrijdag betreft is Willem Oving verhinderd en mag ondergetekende invallen aan bord 4.

Onze tegenstander is PION 2 uit  en in Groesbeek: de gedoodverfde kampioen in onze 1e klasse B. Omdat het handig is vertrekken we bij ons clubgebouw, maar waar is nu toch Nagib Zafari om 19.00 uur? Onze teamleider Klaas Hagendijk besluit hem maar eens te bellen. "Waar ben je?".  - "Gewoon thuis op de bank, ik kom zo hoor.".  - "Maar het is al 19.00 uur".  - "(Slik!) Eh, nee, het is 18.00 uur...toch?"  Ergens snap ik Nagib wel, want in de pers kwam het voorstel om de zomertijd op afzienbare termijn af te schaffen uitgebreid aan bod en hij is zijn tijd dus vooruit geweest. Hij besluit nu direct vanaf Apeldoorn te gaan en we zullen hem in Groesbeek zien, als zijn wat zieke auto heel blijft. In ons voertuig is er een geanimeerd gesprek over twee actuele boeken: Het Godsbewijs van Hans Siepel, dat Gert-Jan van harte aanbeveelt vanwege een hoopvolle levensbeschouwelijke tendens in tijden van moreel verval en Raadselvader van Jolande Withuis dat Klaas en ik hebben verslonden. Het is bijzonder om een goed geschreven en soms beklemmend boek te lezen met een hoofdrol voor onze als schaker altijd aimabele oud-clubgenoot wijlen Berry Withuis...

De klokken gaan aan en Nagib zal binnen een kwartier gelukkig ook arriveren. Het begint met eenvoudige loting, waaruit komt dat onze oneven borden wit zullen hebben. Dat betekent dat ik voor het eerst dit seizoen weer eens met zwart mag!

Aan bord 1 zit Gert-Jan Ludden in het Staunton Gambiet en ik zie dat de wilde taferelen die bij deze opening kunnen horen nu niet aan de orde zijn. Klaas Hagendijk heeft zo'n verraderlijk Italiaans vierpaardenspelletje op het bord. Het lijkt zo simpel, maar zwart moet geen domme dingen doen, anders is het gauw einde oefening, dat kost hem veel tijd in de opening. Nagib speelt een gesloten Siciliaan met een snel Lb5 (Rossolimo) en staat wel in orde, zo op het oog. Aan bord 4 heeft mijn tegenstander het Boedapester gambiet 1 d4 Pf6; 2 c4 e5 met de zeer ongebruikelijke zet  3 e3 geweigerd. 

Nadat mijn tegenstander een heerlijke thee heeft gehaald, besluit ik dat voor hem ook te doen en ik neem op een dienblad iets te veel kopjes en glazen uit de zaal mee. Eentje valt er af en onder luid gerinkel breekt het drinkgerei in 1000 stukjes. De bar blijkt aan de achterzijde van een vrij ruime zaal, waarin een artiest op een podium met keyboard en een scherm met teksten bezig is met het ten gehore brengen van vergeelde schlagers uit de jaren '70. Deze worden volop meegezonden door een veelkoppig meedeinend publiek. Schönes Mädchen aus Arcadia van Demis Roussos, Rote Rosen van Freddy Breck en het qua politiek kleur nogal dubieuze Schwarzbraun ist die Haselnuss van albino Heino  schallen door de boxen... Zalig zij die schaken.

Na geruime tijd loop ik weer eens langs de borden. Gert-Jan heeft een klein voordeel, zo lijkt me. Hij heeft in elk geval een pion meer, maar er staat nog veel op het bord.

Klaas heeft na zorgvuldig spel een heerlijke pionnenstructuur neergezet. Het kunstwerk omvat 7 pionnen op de 6e rij en 1 op de 5e. "Jammer dat je niet terug mag zetten!", zegt een toeschouwer... Met zo'n wals geef je weinig velden en geen zwaktes prijs, maar je blijft wel wat achter de linies manoeuvreren... Erger lijkt me zijn tijdgebruik: hij heeft 30 minuten meer gebruikt dan zijn taaie tegenstander Thijssen, die ik nog ken van de competitiewedstrijd toen hij mij ontsnapte met een gestolen remise.

Bij Nagib draait alles om zijn paard aan de rand op h6 Het beest staat gedekt en staat het daar zo dicht op de zwarte koning nu goed voor een aanval , of kwijnt het straks weg in een mogelijk eindspel? Het antwoord komt snel: Nagib slaat toe met een pionnendoorbraak en het paard blijkt inderdaad een ware Bonfire. 0-1. Dan naar de leuke strijd aan bord 1.

Deze partij van Gert-Jan is tegen Wim Gielen, een sympathieke speler met een heldere stijl, die ik vooral ken van het Open NK in Dieren in de zomers in de jaren '80, toen we elkaar meer dan eens hebben ontmoet aan het bord. Ik gebruik mijn bijdehante vriend Houdini voor de analyse:

Bij Klaas gaat het geheel onnodig mis: hij heeft een mooie stelling bereikt, maar mede door de tijdnood bederft hij zijn evidente voordeel door een groot cadeau aan te bieden... Het is nu 1-2 en rond mijn bord zijn aardig wat toeschouwers gekomen om de afloop gade te slaan.

Daar heb ik veel vertrouwen in, want na een bijzonder stroef middenspel heb ik wel een groot tijdvoordeel opgebouwd en intussen is de stelling ook nog gekanteld in mijn voordeel. Via een kleine combinatie komt er een eindspel K D en 5 pionnen tegen K T P en 3 pionnen op het bord.  Dat blijkt een kansloos gebeuren voor wit, want de dame staat prachtig centraal en slechts onder opgave van een toren kan promotie van een pion worden voorkomen. Dan verdwijnt ook het paard nog via een schaakje in de doos. Maar tot mijn verbazing blijft mijn tegenstander nog vrolijk doorspelen. Dat geeft de kans om een aantal dames te gaan halen, maar zover laat de aardige opponent het toch niet komen. Met de 1-3 zege gaan we naar de nu schlagervrije bar voor een consumptie om het bereiken van de halve finale te vieren.

beker;Ronde: 3;Datum: 30 maart
   
  Pion 2   Zutphen 1   1-3 
1. Wim Gielen 1871 Gert-Jan Ludden 2194 0-1
2.
Ton Thijssen 1833 Klaas Hagendijk 1984 1-0
3. Arno Arents 1834 Nagib Zafari 1890 0-1
4.
Ronald Zollinger
1826 Eric Kloppers 1796 0-1

 

You have no rights to post comments

We hebben 71 gasten en geen leden online