Berkelstedentoernooi in Billerbeck

Na een tweejarige onderbreking in verband met corona werd zaterdag 10 september een mooie traditie hervat: het Berkelstedentoernooi. Dit toernooi is een rapidtoernooi voor teams dat afwisselend door een Duitse en Nederlandse schaakclub wordt georganiseerd. Ditmaal was Duitsland aan de beurt en waren we te gast bij de schaakvereniging uit Billerbeck, een fraai stadje (toeristische aanrader!) aan de voet van de Baumberge en aan de bron van de Berkel.

Omdat het toernooi ditmaal nogal vroeg in het schaakseizoen viel, had een groot aantal van onze oudere leden (recreatieve) verplichtingen en lukte het ons slechts 1 team op de been te brengen, in random order: Frank, Edwin, Wester, Peter, Harry, Martijn, Patrick en ikzelf. Een jong team dus en dat is hoopgevend voor onze club!

Om half 8 begonnen we bij De Uitwijk aan een mooie tocht door de Achterhoekse bossen en het meer agrarische Duitse landschap. Tegen negenen bereikten we de speelzaal van de Billerbeckers: de Alte Landwirtschaftsschule, een indrukwekkend gebouw uit het begin van de 20e eeuw met marmeren trappen en in de hal een gedenkplaat voor de gevallen uit de 1e Wereldoorlog. We werden verwelkomd met een ontbijt met lekkere Duitse broodjes en koffie/thee, wat wel een redelijke goedmaker was voor het onmenselijke vroege tijdstip waarop onze reis begonnen was.

De Nederlandse vertegenwoordiging bestond uit Winterswijk 1 en 2, Ruurlo en wij dus. Ruurlo was een aangename verrassing: die club heeft nog nooit deelgenomen en eerlijk gezegd wist ik ook helemaal niet dat Ruurlo een schaakclub had. Bij navraag bleek dat het een informele club is die alleen intern speelt en niet deelneemt aan SOS- of KNSB-competitie. Een idee om ze eens uit te nodigen voor de snelschaakwedstrijden die wij jaarlijks tegen Lochem spelen?

Uit Duitsland waren er teams uit Billerbeck, Stadtlohn, Gescher, Vreden en Coesfeld. We hadden erop gerekend een of twee van onze spelers af te staan aan Lochem, dat van tevoren had aangegeven met een onvolledig team te komen, maar die bleken zich de avond tevoren te hebben afgemeld. Echter: het Vredense team bestond uit slechts 2 spelers en snakte naar aanvulling. Peter en Edwin verklaarden zich bereid het team uit de brand te helpen (twee spelers van een ander team maakten het Vredense zestal vol).

Negen teams dus en dat betekende dat iedere ronde een team een bye kreeg. Uiteraard was die bye de 1e ronde voor ons… Niettemin vermaakten we ons prima met wat vluggertjes en nog wat broodjes die overgebleven waren van het ontbijt.

Tegen elven mochten we dan eindelijk aan de slag. In vorige edities van het toernooi behoorden we steeds tot de sterkste teams maar ditmaal hadden we behoorlijke tegenstand. Ook het spelen zonder increment maakte het er voor ons niet makkelijker op. Toen het tijd was voor het lunchbuffet (goed verzorgd en smakelijk maar ik was wel blij dat ik geen vegetariër ben) hadden we slechts 1 gelijkspel op onze naam staan. ’s Middags kwam er nog een overwinning bij, maar uiteindelijk eindigden we op de voorlaatste plaats, ver achter de Winterswijkse teams die weer eens beslag legden op de 1e en 2e plaats.

Maar meedoen is belangrijker dan winnen (behalve als je wint uiteraard) en iedereen had toch wel een paar leuke potjes gespeeld. Dat en de prettige sfeer maakte de lange reis meer dan goed.

Volgend jaar is er weer een Nederlandse club aan de beurt voor de organisatie en dan is de reis in ieder geval korter. Hopelijk kunnen we dan weer meerdere teams afvaardigen en meestrijden om de eerste plaats!

Jos Landsheer

You have no rights to post comments

We hebben 53 gasten en geen leden online